Jednym z dziecięcych wspomnień, które mam w głowie to wyjazdy taty na słynne „roboty” do Austrii. Zawsze wracał stamtąd ze słodyczami, butelką mojego ulubionego keczupu Felix i opowieściami o Wiedniu, jako mieście, które jest piękne, eleganckie i nowoczesne. To dzięki tacie Wiedeń stał się moim ukochanym miejscem na mapie Europy. Odwiedziłam go niezliczoną ilość razy. Najpierw zaliczyłam kilka wyjazdów z rodzicami. Potem przyjechałam tutaj sama, w mojej pierwszej samodzielnej podróży z plecakiem. Byłam również z wycieczką jako pilot, potem z przyjaciółką, kiedyś z chłopakiem, a w minione wakacje – sama. Te ostatnie odwiedziny były jednak inne, bardzo szczególne. Pierwszy raz zawitałam do Wiednia po śmierci taty. To było nasze miasto. Lubiliśmy chodzić na spacery po parku, pić kawę w kawiarnii, a potem spontanicznie jechać do Doliny Wachau. Po morelowy likier dla mamy i na Jego ulubioną sałatkę do małej restauracji w Kremsie. Tym razem Wiedeń odkrywałam po swojemu, wytyczając nowe ślady w mieście, od czasu do czasu przechodząc po naszych wspólnych wspomnieniach.
Wiedeń nie każdemu spasuje. Niektórzy uważają, że jest tak nudne, że nawet równania z dwiema niewiadomymi są bardziej ekscytujące. Nie przekonuje ich nawet to, że Wiedeń prawie rokrocznie wygrywa w rankingu najlepszych na świecie miejsc do życia (czasem tylko przegra sobie z Melbourne) Jeśli ktoś będzie próbował wmówić Ci, że Wiedeń to miasto starych ludzi, w którym nic się nie dzieje, ogólnie wieje sandałem i trzeba chodzić z kijem w tyłku – prychnij z pogardą! Poniżej przedstawiam taki plan na Wiedeń, że z miejsca poczujesz, jak w okolicy serca rozlewa się przyjemne ciepło. I nie, to nie jest oznaka zawału – to objaw kwitnącej miłości do miasta, w którym zawsze jest fajnie!
Wiedeń – 10 sprawdzonych pomysłów na zwiedzanie stolicy Austrii
Ok, But first coffee! Kawa w Wiedniu to kawa na melanżu!
Austriacy mają swoje powiedzenie, że koniec świata będzie wtedy, jak w Wiedniu zaczną zamykać kawiarnie. Bo kawa w Wiedniu to rzecz święta! W żadnym innym miejscu na świecie, życie kawiarniane nie jest tak klimatyczne jak w stolicy Austrii! Wizyta w którejś z tradycyjnych kawiarnii to jak wycieczka do innego wymiaru. Przydymione światło, ciemne meble i mosiężne haki, z których zwisają gazety. Eleganckie kanapy obite skórą lub mocnym materiałem pamiętają czasy, kiedy siadali na nich Johann Strauss czy Zygmunt Freud. W wiedeńskich kawiarniach nie tylko pije się kawę. Tu się przeżywa życie, gra w karty, czyta, dyskutuje. Można się zatopić w tej kawiarnianej bajce i trwać w tym stanie bez końca. A pomogą Ci w tym piękne i legendarne kawiarnie: Café Central, Café Hawelka, Café Landtman czy Café Bräunerhof. Osobiście bardzo lubię usiąść na kawę w kawiarnii Julius Meinl am Graben. To właściwie taka moja tradycja wiedeńska – popołudniowa kawa w Juliusie:) W niektórych kawiarniach panuje niesamowity tłok, a kolejki są na godzinę czekania, ale powiadam – warto!
A jaką kawę warto spróbować w Wiedniu? Oczywiście klasyczną „melange” (nie mylić z melanżem – po tym to bardziej się sprawdzi woda spod ogórków i kefir, niż kofeina:). Kawa melange to delikatna kawa z mleczną pianką, serwowana zazwyczaj w fikuśnych filiżankach, ze szklaneczką wody, kostką czekolady i za lekko zawyżoną cenę. Ale skoro szczęście nie zna granic, to po co w ogóle ich szukać w swoim portfelu? Rozsiądź się wygodnie w przepastnym fotelu i posmakuj Wiedeń wszystkimi zmysłami!
Flohmarkt w Wiedniu- porzućcie wszelkie nadzieje, wy którzy tu wchodzicie!
Można udawać, że nas to nie dotyczy, ale umówmy się – targi staroci potrafią złamać nawet najtwardszych zawodników. Na dowód tej tezy chciałam załączyć zdjęcie mojej bardzo rozsądnej i odpornej na pokusy przyjaciółki, która po wizycie na wiedeńskim pchlim targu dzierżyła pod pachą obraz z kotem, ale niestety nie mogę znaleźć:) Flohmarkt to też moje dziecięce wspomnienie – tata namiętnie przywoził narty nie do pary, jakieś dziwne sprzęty oraz lalki – czarownice, które kolekcjonuje moja mama. Byłam już na kilku pchlich targach w Wiedniu, a z jednego wróciłam kiedyś z gustowną półką na biżuterię, która śmierdziała kocim moczem. Nie pytaj dlaczego ją kupiłam. Do dzisiaj nie wiem. I myślę, że nawet Zygmunt Freud przy wspólnej kawie w Café Central by tego nie rozwikłał.
Miejsc, w których co sobotę Wiedeń wyprzedaje swoje skarby jest bardzo dużo, ale chyba takim najbardziej znanym jest flohmarkt przy targu Naschmarkt. Polecam gorąco odwiedzić to miejsce, bo jak już się obłowisz w niepotrzebne bibeloty, to możesz zatopić się w smakach i zapachach Naschmarktu! Ten najsłynniejszy targ w Wiedniu aż drży od ruchu, rozmów i przekrzykiwań sprzedawców. Stoiska uginają się pod mnogością towarów, a w powietrzu czuć aromaty prawie z całego świata. Jest wielokulturowo, gwarnie i kolorowo. Taka sobota, to idealny moment na pierwszą randkę z Wiedniem. Gwarantuję, że na pewno będziesz chciał się umówić na kolejną!
Winnice w Wiedniu – NIEwinne spotkanie, które totalnie Cię zauroczy!
Wiedeń to jedyna metropolia na świecie, która w swoim obrębie ma winnice. I to nie jakieś tam śmieszne poletko, a przeszło 700 hektarów winnic! W mieście znajdziesz mnóstwo barów i winotek, w których serwuje się doskonałe wina, ale serce winiarskiego Wiednia bije gdzie indziej – w swojskich gospodach, które nazywają się Heurige. Najlepsze znajdziesz w starych dzielnicach miasta. Ja wybrałam się na wycieczkę do dzielnicy Grinzing. Ciasne uliczki, ogromne beczki po winie, kolorowe okiennice i niesamowita atmosfera tylko potwierdziły moje przypuszczenia. Że jeśli chodzi o miłość do Wiednia to doskonale ulokowałam swoje uczucia!
Pomysł na wieczór w Wiedniu? Koniecznie wybierz się na wino do Heurige! Tutaj nie tylko napijesz się domowego wina, ale zjesz lokalne przekąski i poczujesz prawdziwy, austriacki klimat. A kiedy w którymś z lokali rozlegnie się muzyka i wszyscy zaczną śpiewać lub tańczyć, to zobaczysz, że wszystkie opowieści o Wiedniu jako mieście starych i nudnych ludzi, są opowieściami z mchu i paproci!
Street art w Wiedniu – zacznij od Donaukanal i rusz dalej w miasto!
Myślisz, że w tym eleganckim i dostojnym mieście nie ma miejsca na zadziorną sztukę w przestrzeni ulicznej? Nic bardziej mylnego! Street art w Wiedniu ma się całkiem dobrze i wciąż się rozrasta. Największym skupiskiem murali i graffiti jest Donaukanal. Ścieżki spacerowe wzdłuż kanałów nad rzeką Dunaj to świetna opcja na poznanie wiedeńskiego street artu! Jak już nasycisz się sztuką nad kanałem, ruszaj w miasto! Wiedeń podzielony jest na 23 dzielnice tzw: Bezirki, a w każdym z nich znajdziesz świetne murale lub drobne, acz interesujące graffiti. W hostelu, w którym spałam dostępna była książka, która dokumentowała wszystkie streetartowe prace i mapkę, jak do nich trafić. Szukanie sztuki ulicznej w Wiedniu to doskonała opcja, aby skontrastować sobie historycznego ducha miasta, z jego nowoczesnym pazurem. Mnie szukanie murali wśród secesyjnych i zabytkowych kamienic bardzo uplastyczniło odbiór Wiednia. To miasto nie jest wcale takie oczywiste, seriooo!
Odwiedź Ratusz w Wiedniu – najpiękniejszy budynek w mieście!
Ratusz w Wiedniu to według mnie najmojszy symbol miasta. Paradoksalnie, ani słynny Pałac Schönbrunn, ani najważniejsza budowla w Wiedniu – Katedra św. Szczepana nie kojarzą mi się tak bardzo ze stolicą Austrii, jak budynek Ratusza. Może spowodowane jest to tym, że kiedy wybrałam się na pierwszą solo wycieczkę w świat, to moim przystankiem był właśnie Wiedeń. I kiedy pogubiłam się w metrze, to pierwszą rzeczą, jaką ujrzałam po wyjściu z podziemi był właśnie Ratusz. Nie wiem co mnie wtedy bardziej przerażało – to, że nie wiedziałam jak się poruszać metrem, czy to, że nie wiem, gdzie wysiadłam:) A potem Ratusz towarzyszył mi przez wszystkie wizyty w Wiedniu – pod tym budynkiem buszowałam na straganach z lokalnymi produktami, a także piłam grzane wino podczas bożonarodzeniowego jarmarku. Tutaj siedziałam na ławce podczas randki z pewnym Austriakiem i patrzyłam na niezwykły tor do jazdy na lodzie. Tutaj jadłam z tatą kanapki przywiezione z Polski i nawet wzięłam udział w jakimś koncercie zespołu folkowego.
Ratusz w Wiedniu powstał w latach 1872 – 1883, a Bobem Budowniczym był Friedrich von Schmidt. Nic Ci to nazwisko nie mówi? To ten sam człowiek, co budował katedrę w Kolonii #zdolnabestianiemaco. Neogotycki styl Ratusza i jego rozmach każe chodzić po jego wnętrzu i cały czas mówić: Łaaaaał! Ratusz to także najpiękniejszy dziedziniec jaki widziałam i najbardziej niezwykła winda, jaką można się przejechać. A już najbardziej niezwykłe było to, że podczas tegorocznej wizyty w Ratuszu, przez zupełny przypadek wbiłam się na mistrzostwa rozgrywek szachowych! A zawsze chciałam zobaczyć taki zbiorowy pojedynek tęgich głów na żywo! I kto mi teraz spróbuje udowodnić, że Wiedeń nie jest magiczny?
Austriacka Biblioteka Narodowa – O Panie, jaka ona jest paradna!
Sala paradna Austriackiej Biblioteki Narodowej to obowiązkowy punkt programu podczas zwiedzania Wiednia. Jest tu tak doskonale, tak imponująco i tak pięknie, że po przestąpieniu progu Biblioteki natychmiast pożałowałam, że nie studiowałam bibliotekoznawstwa. W ogromnej, barokowej sali znajduje się 200 000 zabytkowych książek, piękne globusy i nawet pisma Marcina Lutra. Stare schematy mapy nieba i równie zabytkowe mapy świata sprawiły, że na policzkach wystąpiły mi pąsy z emocji! Od razu przypomniały mi się wszystkie filmy z Indianą Jones i już prawie wskakiwałam na rozstawione wszędzie drabiny, aby wbić się w jakiś rząd tomów i odkryć za nim tajne przejście do skarbca! Po chwili przypomniałam sobie, że w cenie biletu takie atrakcje chyba nie są wliczone. Myślisz, że oglądanie książek jest mało ciekawe? Jak tylko wejdziesz do tej największej w Europie barokowej biblioteki to od razu zmienisz zdanie!
Kanapki u Trześniewskiego – jak zwykła kanapka z jajkiem potrafi narobić hałasu
Każde miasto na świecie ma swoje kultowe miejsca gastronomicznych uciech, do którego ustawiają się długie kolejki. Tak, jak Kraków ma kiełbasę z niebieskiej nyski, tak Wiedeń ma kanapki u Trześniewskiego. I żeby historia zatoczyła koło, to kultowa kanapka z pastą jajeczną została wymyślona w Wiedniu przez….Krakowianina #handlujtym. Niejaki Franciszek Trześniewski otworzył w 1902 roku bar kanapkowy, w którym serwował mini kanapki z różnymi pastami, a do tego małą porcję (1/8) piwa, którą nazwał „Pfiff”. Przez pierwsze 86 lat istnienia bar miał tylko jeden lokal na Tiefen Graben. Potem przeniesiono go na Dorotheergasse, gdzie do dziś sprzedaje się słynne kanapki z różnymi pastami, a ta najbardziej kultowa to kanapka z pastą jajeczną. Ciekawostką jest to, że z piekielnie trudnego do wypowiedzenia nazwiska, zrobiono motto firmy. Brzmi ono: Trześniewski – niewypowiedzianie dobre! Kanapki u Trześniewskiego nie należą do najtańszych, ale na pewno do jednych z lepszych smaków Wiednia. Bo przed nimi są tylko….
Kiełbasa z budki oraz Jego Wysokość Wiener Schnitzel!
Kiedy pytają mnie, co w życiu sprawia, że jestem szczęśliwa, bez wahania odpowiadam – mięso! Od lat bezskutecznie przechodzę na wegetarianizm i próbuję ratować świat, ale wobec kiełbasy z musztardą oraz kotletów pozostaję bezbronna. W stolicy Austrii mogę uprawiać tę mięsną miłość swobodnie i na każdym kroku. Stoiska z kiełbaskami w Wiedniu to obrazek tak samo popularny, jak chłop w śmiesznych galotach udający Mozarta przed Operą Wiedeńską. Przerwa na kiełbasę to w Wiedniu obowiązek każdego szanującego się człowieka, a umówmy się – każdy powtarza, żebyśmy się szanowali! Bardzo zachęcam do zjedzenia tłuściutkiej i obficie polanej musztardą kiełby z ulicznych stoisk o nazwie Würstelstände. W Wiedniu jest kilka legendarnych kiełbo-spotów. Najbardziej znana to Würstelstand przy Hoher Mark – byłam, jadłam (kiełbas sztuk dwie) i polecam tego użytkownika!
Natomiast jeśli będzie Ci mało mięsa to na kolację dopchaj brzuszek wiedeńskim klasykiem nad klasykami – Wiener Schnitzel. Czymże jest owy sznycel? To kotlet cielęcy tak cieniutko rozbity, że prawie prześwitujący, otulony całkiem ciężkostrawną panierką. Podawany jest zazwyczaj z tradycyjną sałatką ziemniaczaną lub ziemniakami posypanymi pietruszką. Czy ja już mówiłam, że Wiedeń to miasto doskonałe w każdym calu?
Spacer śladami Friedensreicha Hundertwassera – nie będzie to zwykły spacer!
Bo Pan Friedensreich Hundertwasser był artystą niezwykłym! Szalonym, wizjonerskim i wymykającym się wszelkim schematom! Projektował zuchwale, kolorowo i niesymetrycznie. Hundertwasser to trochę taki wiedeński Gaudi z Barcelony. W Wiedniu znajduje się kilka jego prac, a właściwie budynków, które zachwycają swoją formą. Jedną z największych atrakcji turystycznych Wiednia jest niezwykle kolorowy kompleks mieszkalny Hundertwasserhaus. Zwiedzać go można niestety tylko od zewnątrz. Nieopodal znajduje się Kunst Haus Wien, w której można napić się dobrej kawy i zobaczyć jego prace, oraz dzieła innych twórców, którzy podobnie jak Hundertwasser tworzą sztukę nieoczywistą, a piękną. Natomiast osobiście polecam podjechać metrem na stację Spittelau. Po wyjściu na powierzchnię Twoim oczom ukaże się chyba najbardziej kolorowa spalarnia śmieci na świecie. I Hundertwasser ci ją uczynił!
Czy miejskie parki mogą być atrakcją turystyczną? A i owszem!
Wiedeń to bardzo zielone i ultraczyste miasto. Nie dość, że mieszka się tu wspaniale, woda do miejskich kranów płynie prosto z Alp, w sklepach sprzedają najlepsze ciastka i keczup, to jeszcze są takie parki, że leżenie na trawie jest przeżyciem iście luksusowym. Wprawdzie z luksusem mam niewiele wspólnego, ale wprost uwielbiam odpoczywać w wiedeńskich parkach! A jest w czym wybierać! Można zjeść śniadanie na trawie w miejskim parku Stadtpark, poleniuchować w różanym ogrodzie Volksgarten, pospacerować między fontannami i kwiatami w Pałacu Schönbrunn, albo posiedzieć na schodach innego pałacu – Belweder, skąd rozciąga się piękny widok na miasto i ogrody. Gdziekolwiek nie zawędrujesz, weź głęboki oddech i pomyśl sobie – kurde, Wiedniu, aleś ty jest ładnym miastem! Takim, którego aż się chce zaczepić na portalu randkowym i zapytać „siemka, poklikamy?”. Mówię Ci, pojedziesz do Wiednia i na pewno będą z tego dzieci! A jak tak nie pomyślisz, to cytując klasyka – trzeba się Tobą zająć, bo chyba przybyłeś z kosmosu! Ale i tak Cię lubię, przecież wiesz:)
Wiedeń – informacje praktyczne i kilka porad prosto od serca!
Jak i czym dojechać do Wiednia?
Stolica Austrii to miasto, które od Warszawy oddalone jest jakieś 7 godzin jazdy samochodem (ok 670 km), a od Krakowa niecałe 5 godzin (ok 490 km). Przejazd przez Słowację lub Czechy oraz samą Austrię wiąże się z zakupem winietek, a parkowanie w mieście bywa dość problematyczne, więc polecam skupić się na innych środkach transportu jak autobus, samolot lub pociąg. Spośród wszystkich dostępnych propozycji na rynku wybrałam dla siebie takie rozwiązanie: nocny autobus rejsowy Flixbus, który startuje z Krakowa o 23.59 i jest w Wiedniu na 7.00 rano. Przyjeżdża na Dworzec Wiedeń Erdberg, skąd metrem dostaniesz się bez przesiadek do centrum. Ceny autobusu Kraków -Wiedeń zaczynają się od 35 PLN w jedną stronę. Powrót zarezerwowałam z prywatnym przewoźnikiem, który codziennie kursuje tą trasą. Koszt przejazdu busem do 12 osób to kwota 30 EUR w jedną stronę. Główną zaletą prywatnego przewoźnika jest to, że zabierze Cię spod wskazanego adresu i odstawi tam, gdzie sobie życzysz. Z Krakowa do Wiednia lata również Ryanair, więc warto śledzić ich promki! Nocny pociąg do Wiednia w okresie, w którym ja się wybrałam był niebotycznie drogi, dlatego finalnie zdecydowałam się na autobus. Sporo zaoszczędziłam, a czas podróży niemal identyczny.
Gdzie spać w Wiedniu?
Wiedeń to istny raj dla hotelarskich pasjonatów. W tym mieście wyśpisz się zarówno w bardzo luksusowych i historycznych hotelach, jak i budżetowych apartamentach i hostelach. Z uwagi na mój zawód i atrakcyjne zniżki pracownicze, zawsze zatrzymuję się w hotelu Ibis Hotel Wien City przy Schönbrunner Str. 92, 1050. Polecam go każdemu, kto szuka tańszej opcji noclegowej w dobrej lokalizacji. Podczas tegorocznego pobytu zatrzymałam się jednak nie w Ibisie, a w żeńskim dormie, w Wombat Hostel. Ten kolorowy, bardzo czysty i bezpieczny hostel usytuowany jest zaledwie 2 minuty spacerem od stacji metra i dworca kolejowego Westbahnhof. Niedaleko (po drugiej stronie skrzyżowania) jest główna ulica handlowa Wiednia – Mariahilfer Straße. W Wombat Hostel do dyspozycji gości jest dobrze wyposażona kuchnia, a niedaleko hostelu znajduje się mnóstwo sklepów spożywczych, więc można całkiem budżetowo nie umrzeć z głodu 😀 Jeśli chcesz zatrzymać się tu na noc, to klikając w link powyżej, nie tylko wybierasz sprawdzone miejsce do spania, ale również troszku wspierasz moje podróże po świecie. Kłaniam się zatem pięknie i zachęcam do rezerwacji z mła! #dygamzgodnością
Co warto kupić w Wiedniu i jakie pamiątki przywieźć z Wiednia?
W Wiedniu na pamiątkowe zakupy należy udać się do….supermarketu Billa 😀 To ta sieć sklepów, która ma kręcącą się zółtą siatkę w logo i znajduje się niemal na każdym kroku w Wiedniu. Można zaopatrzyć się tutaj w takie topowe pamiątki z Wiednia jak: wafle i ciasteczka firmy Manner, pistacjowe kulki Mozarta – Mozarkugeln oraz austriacką lemoniadę ziołową – Almdudler. Absolutnym MUST HAVE z Wiednia jest wielki keczup marki Felix z żółtą zakrętką, oraz morelowy likier marki Bailoni! To są dla mnie kultowe austriackie smaki, które ukształtowały moją wielką miłość do tego kraju i jego stolicy. Keczupem Felix to ja się mogę nawet nacierać, a morelowy likier wciągać nosem! Polecam także nabyć przepyszne i delikatne wina z Doliny Wachau. A jak starczy Ci miejsca w plecaku to upchaj tam jeszcze lokalny olej z pestek z dyni, z którego słynie austriacki region dyniowy- Styria.
Jak się poruszać po Wiedniu? Transport publiczny w Wiedniu
Jak już wspominałam na początku, Wiedeń niemal rokrocznie wygrywa w rankingach miast, w którym ludziom żyje się najlepiej na świecie. Jednym z decydujących czynników jest transport publiczny. A ten w Wiedniu jest wprost fenomenalny!Wiedeńska sieć komunikacji miejskiej to 1.150 km, po których kursuje 5 linii metra, 28 linii tramwajowych oraz 129 linii autobusowych. Bilety można kupić w automatach oraz przez aplikację. Ceny biletów na rok 2019 kształtują się następująco: Bilet jednorazowy: € 2,40 (ulgowy dla dzieci € 1,20), 24-godzinny bilet sieciowy: € 8,00, 48-godzinny bilet sieciowy: € 14,10, 72-godzinny bilet sieciowy oraz tygodniowy kosztują tyle samo: € 17,10. Bilet tygodniowy opłaca się kupić jeśli jesteś w mieście dłużej niż 3 dni, ale uwaga! – obowiązuje tylko od poniedziałku do poniedziałku do godz. 9.00! Ja się lekko sfrajerzyłam i przez jeden dzień na zupełnej nieświadomce jeździłam z biletem, który tak jakby był nieważny, bo kupiłam go w czwartek 😀 Na szczęście w punkcie obsługi Wiener Linien wymieniono mi go na 72h bez problemu i bez dodatkowej opłaty.
Spodobał Ci się mój wpis? Będzie mi miło jak go skomentujesz, lub puścisz dalej w świat!
A jeśli masz ochotę:
a) pośmiać się, podyskutować i zainspirować się do podróży – zapraszam Cię jakże pięknie na mój fanpage na FACEBOOKU
b) pooglądać zdjęcia z drogi i sprawdzić, jak nie powinny wyglądać instastories- znajdziesz mnie na INSTAGRAMIE
